Lovni turizam privlači strance u Svrljig

Samo dve godine nakon osnivanja Saveza lovačkih udruženja Kraljevine Srbije 1896. godine, u tadašnjem Dervenu, kako se nekad zvao Svrljig, osnovano je istoimeno, šesto srpsko lovačko udruženje koje danas gazduje jednim od najbogatijih lovišta Srbije.

Sama lovna površina je 46.000 hektara, a gajene vrste divljači u lovištu su srna, divlja svinja, zec, fazan, poljska i jarebica kamenjarka. U dolini Timoka rasprostranjeni su još i prepelica i divlja patka.

Posebno zadovoljstvo, naročito strancima, je lov divlje šljuke, i najatraktivniji lov predatora, posebno šakala i vuka koji su itekako zastupljeni u lovištu.

---

Uređena infastruktura pogoduje razvoju turizma

Svrljiški lovci, kojih u Udruženju ima nešto preko 600, poseduju moderan Lovački dom u Svrljigu, ali i nekoliko lovačkih kuća, terenskih vozila, 5 uređenih čeka na drveću, 47 hranilišta za krupnu divljač, 71 hranilište za jarebice i fazane i 47 solišta.

Stručna služba ima upravnika lovišta i lovočuvara kojma pomaže 9 lovočuvara volontera – kaže Zlatimir Rašić, predsednik Udruženja.

Poslednjih 7 godina organizuju se i vrlo posećeni sabori lovaca na kojima se, pored lovaca iz čitave Srbije, okupljaju u Svrljigu i brojni lovci iz inostranstva. Radi se i sa podmlatkom Udruženja, a organizuju i razna takmičenja, poput gađanja glinenih golubova.

Uz izuzetno atraktivne terene i raznolikost divljači, kontrolisanim odstrelom i redukcijom predatora, redovnom prihranom i unosom nove divljači, Lovačko udruženje „Dr Milenko Hadžić“ obogaćuje svoju već bogatu lovno-turističku ponudu, pa samim tim iz godine u godinu privlači sve više lovaca iz inostranstva, najviše iz Italije, koji, pored lovnog turizma, razvijaju i uspešnu privrednu saradnju sa lokalnom samoupravom.

Jedan od takvih primera je i potpisivanje petogodišnjeg protokola o saradnji sa italijanskom organizacijom lovaca, prvog takvog ugovora iz oblasti turizma koji je jedna opštinska organizacija potpisala sa inostranim partnerima.

S obzirom da je sa svrljiškim Lovačkim udruženjem jedan od potpisinika ugovora sa italijanske strane Ivan Barćela, predstavnik kompanije za proizvodnju zelene salate “Ponti Natura”, ubrzo je i sa lokalnom samoupravom dogovoreno moguće otvaranje ogranka ove italijanske firme u Svrljigu, a nekoliko mladih Svrljižana upućeno je na obuku u sedištu te firme u Italiji.

---

Šesto udruženje lovaca u tadašnjoj Kraljevini

U osnivačkom dokumentu stoji podatak da je Savezno lovačko udruženje „Derven“ osnovano 5. juna 1898. godine, samo 2 godine nakon osnivanja Saveza lovačkih udruženja Kraljevine Srbije.

Udruženje je po formiranju brojalo 28 članova, a u Upravni odbor tada su izabrani Milan Nadašković, sreski načelnik, koji je bio i prvi predsednik Udruženja, Stevan Ilić, stočni
revizor, Đorđe Petrović, sreski praktikant, Mihailo Nikolić, upravnik pošte i telegrafa u Svrljigu, Svetozar Hadžić, učitelj, Lazar Ranđelović, zemljoradnik i Petar Jović.

Svrljiški lovci odmah su počeli sa merama organizovanog lovstva, zaštite divljači i suzbijanja krivolovstva.

U prilog tome govori i jedan od podataka iz knjige dr Sretena Petrovića Uspon Svrljiga gde se 1929. godine obaveštava Opština da je „Udruženje preduzelo sve kod svojih članova da se zabrani lov do 15. septembra, sem na prepelice i golubove“.

Tridesetih godina Svrljižanka Milica Cvetković darivala je plac na kome se i danas nalazi obnovljen Lovački dom. Iz lovačkog arhiva vidi se da se broj članova ubrzo uvećava, pa je 1936. godine 106 članova, ali pred sam početak II Svetskog rata bilo je 64 registrovana lovca.

Posle rata Udruženje ponovo, ali i poslednji put, menja ime i naziva se po narodnom heroju i jednom od predratnih članova Dr Milenku Hadžiću. Pripajanjem lovačkih društava iz Lalinca i Guševca svrljiškom udruženju, počelo je delovanje jedinstvene lovačke organizacije u opštini koja i danas traje.