Prva zadužbina Stefana Nemanje u Kuršumliji uskoro pristupačnija za posetioce, uređuju se put i osvetljenje

Manastir Presvete Bogorodice koji je sagradio Stefan Nemanja u periodu od 1166. do 1196, a koji je pod zaštitom Republičkog zavoda za zaštitu spomenika kulture, uskoro će biti pristupačniji za posetioce i turiste, nakon što se završe radovi na pristupnom putu i popločavanju, kao i na njegovom osvetljenju, za šta je iz opštinske kase izdvojeno 2,5 miliona dinara.

U lokalnoj samoupravi kažu da se sa nestrpljenjem očekuje završetak radova kako bi se toj duhovnoj svetinji vratio sjaj koji zaslužuje.

Uz saglasnost Zavoda planiramo da uradimo pristupni put i popločavanje kamenim kockama koji će se korisiti isključivo kao pešačka staza i koja će adekvatno biti obrađena. Iz godine u godinu kulturno-istorijski turizam naše opštine postaje sve atraktivniji kako za domaće, tako i strane turiste. Nastojimo da obezbedimo značajna novčana sredstva i uz pomoć nadležnih ministarstava obnovimo Nemanjine zadužbine. Ranije je završena rekonstrukcijom severne kule manastira Svetog Nikole, koja sada ima totalno drugačiji vizuelni izgled – rekao je Vojimir Čarapić, predsednik Opštine Kuršumlija.

Naglašava da se posle 300 godina ponovo čuju i zvona sa prve zadužbine Stefana Nemanje, te da su u toku prošle godine započeti radovi na obnovi bedema oko manastira i izgradnji ulazne kapije koji se privode kraju.

U pripremnoj fazi je i sređivanje planske dokumentacije za izradu vizitorskog centra na ovom prostoru, gde će turisti, ali i posetioci za koje je crkva svetinja, imati na pravi način prezentovan kompleks. Sve ove aktivnosti na uređenju spomenika kulutre od izuzetnog značaja doprinose promociji turizma naše opštine i promociji Kuršumlije kao „prve prestonice Stefana Nemanje“, rodonačenika slavne dinastije Nemanjić – dodaje Čarapić.

Manastir Presvete Bogorodice sagrađen na ušću dve reke

Manastir Presvete Bogorodice se nalazi na ušću reke Kosanice u Toplicu, 800 metara nizvodno od manastira Svetog Nikole i u arhitektonskom smislu predstavlja unikatan primer srpskih srdnjovekovnih zadužbina.

Arheološka iskopavanja koja su sprovedena na ovom nalazištu potvrdila su postojanje antičke, srednjovekovne nekropole, kao i jedan objekat manastirskog kompleksa.

Kao i obližnji manastir Svetog Nikole, i ova crkva je bila u funkciji do Velike seoba Srba 1690. godine, kada nastaje period njenog urušavanja.

Manastir meštani nazivaju „Petkovača“ i svake godine na Veliki Petak oko njega se skupi po nekoliko hiljada ljudi, pale sveće i mole se Bogu.

U blizini manastira nalazio se dvor sultanije Mare Branković, žene turskog sultana Murata drugog i ćerke srpskog despota Đurđa Brankovića, koja se neko vreme brinula o manastiru.