Godišnjica smrti Bore Stankovića

VRANJE – Na današnji dan 1927. godine umro je srpski pisac Bora Stanković, poeta ljudskih strasti, prolaznosti života i ljudske tragike, dubok analitičar društvenih procesa i psiholoških tipova.

U svojim delima je opisivao rodno Vranje i degeneraciju starih trgovačkih porodica, patrijarhalnu atmosferu rodnog grada i potčinjenost pojedinca svemoćnom sudu čaršije.

Sjajan poznavalac ljudske psihe, naročito je rado slikao likove izraženih čulnih osobina kojima gospodare strast i dert.

Bora Stanković je građu za svoja dela crpeo iz priča drugih, ali i neposrednog doživljaja.

Tematski krug njegovih proznih i dramskih dela čini zavičajni svet: Vranje i patrijarhalni odnosi, socijalna i individualna prošlost, u kojoj je nalazio poeziju, ali i grubu realnost, punu nesporazuma, nerazumijevanja, trauma i ljudskih promašenosti.

Interesuje ga moral i psihologija ličnosti, ono emotivno, nagonsko, tamno i duboko u čoveku, zbog čega su ga nazvali našim Zolom.

Od Stankovićevih pripovedaka, posebno se izdvajaju: „Stari dani“, „Tetka Zlata“, „Nuška“, „U noći“, „Uvela ruža“, „Prva suza“, „Pokojnikova žena“, „Đurđevdan“, „Naš Božić“, „Ljuba i Naza“, „Paraput“ i druge.

A književno delo po kome je ostao upamćen je Koštana. U Vranju ime ovog značajnog književnika nosi gimnazija, pozorište, biblioteka i dve značajne kulturne manifestacije  „Borini pozorišni dani“ i „Borina nedelja“.